Burn out.. zoek de balans, maar behoud je passie!
Het is zondagochtend. Gisteravond hebben we genoten van een vier gangen diner bij onze vrienden waarna we nu heerlijk kunnen uitslapen, want onze twee kinderen zijn uit logeren. Oh, wat heb ik uitgekeken naar dit moment. De afgelopen weken, maanden, jaren is er vaak een reden om uitgeput te raken. Ik vraag me af of ik dit mezelf aandoe of ik gewoon pech heb. Het gevoel van altijd tekort aan tijd te hebben… iets waar mensen met een burn out zeker tegenaan lopen.
Teveel willen
Mijn hersenen draaien ondertussen al op volle toeren… wat kan ik allemaal doen in deze paar uurtjes. De dagelijkse huishoudelijke taken, maar ook leuke ideetjes, waar ik met mijn positieve kijk op het leven mee rondloop, maken een soort van rangorde naar belangrijkheid. Eerst even een serie met mijn man kijken en die rust pakken. Douchen, ontbijten en voor het oog de huiskamer even opruimen, want de thuiszorgmedewerker staat zo voor de deur. Mijn man zit in een infuusbehandeling van drie weken van antibiotica in zijn behandeling tegen de ziekte van lyme. Dit is een hoofdstuk apart.
Mantelzorger
De strijd tegen de ziekte van lyme waar mijn man en daarbij ook ik in sta, heeft zijn tol geëist. Het is een lange weg in ziekenhuisbezoeken, onderzoeken, mis diagnoses en onbegrip geweest. Nu loopt hij wel bij een goede arts waarbij een plan is gemaakt en een pad wordt bewandeld. Met het hele gezin hebben we hiermee te maken in de dagelijkse dingen. Eigenlijk komt het grootste deel van het huishouden op mij neer naast mijn werk. Daarbij nu tijdens weken zoals bij deze infuusbehandeling ook de gehele organisatie, zoals brengen en halen van de kinderen, boodschappen doen, etc. De kinderen helpen papa graag. Ze weten eigenlijk niet beter net als ik, dat papa pijn heeft. Ik doe het met liefde, maar het breekt me soms op. Daarentegen is het voor mijn man even zwaar te moeten aanzien dat ik soms zo op ben. Hij wil helpen, maar hij kan het niet. Gelukkig kunnen we hierover praten wat niet altijd makkelijk was, maar dit zorgt nu voor begrip voor elkaars moeilijke momentjes.
Tijd nemen voor wat belangrijk voor je is
Als ik de kinderen heb opgehaald, zie ik het weer duidelijk. Er is rust.. de kinderen zijn blij met de tijd die ik voor ze maak. Dit geeft mijzelf ook een soort oplaadgevoel van warmte, energie en voldoening tegelijk. Natuurlijk is het belangrijk dat ik die andere dingen ook doe… het huis, mijn hobby’s, met vrienden uitjes plannen, maar uiteindelijk is mijn fundatie mijn man en kinderen. Als zij het goed hebben met wat we in onze macht hebben om te bieden, is het genoeg.
Gezonde balans
Het is dus gewoon een feit dat er eigenlijk teveel op mijn schouders valt en ik dus teveel van mijn reserve’s gebruik wat juist zo gevaarlijk is. De boete hiervoor heb ik in 2013 betaald toen ik een burn out had. Maar dit betekent niet dat ik alles moet laten liggen naast mijn huishouden en werk. Juist niet… mijn passie haal ik naast natuurlijk de liefde voor mijn gezin, uit de behoefte aan uitdaging op gebied van studie, beleven van leuke uitjes èn… schrijven!! Taak om hulp te zoeken op andere vlakken om me te ondersteunen. Gelukkig hebben we goed netwerk om ons heen waar we op kunnen bouwen en praten.
