Eerlijkheid bij kinderen.. egoïstisch of leerdoel?

Het is nieuwjaarsdag en ik voel me ziek! Niet door een kater, maar door de griep die door mijn lijf heen loopt. Beetje bij beetje neemt het me over tot een vol snot en lamlendig wrak. Nu is het zo dat we nog op vakantie zijn in Friesland met vrienden waar we een hele gezellige laatste week van 2016 hebben beleefd! Maar dan de ochtend dat we al zouden vertrekken naar huis, sta ik huilend naast mijn bed van de pijn. Met de gedachte alles nog te moeten inpakken, naar huis te rijden en mijn baas te moeten vertellen dat ik niet kan werken die week…. en dan…

De eerlijkheid van de teleurstelling

Mijn dochter staat naast mijn bed en wordt boos zodra ze hoort dat ik ziek ben… Ze ziet haar dagje mee naar mijn werk en de geplande moeder/dochter high tea die week aan haar neus voorbij gaan. `Waarom ben je nou ziek?!’ Het doet me nog meer pijn dat mijn acht jarige dochter zo reageert alsof ik het expres doe. Als ze dat bij me ziet, zegt ze wel dat ze zich zo had verheugd en het niet leuk voor me vindt. Niets aan te doen en we verzetten de high tea gewoon.

Moeder is ziek

Daar lig ik thuis al voor de tweede week mijn ondertussen longontsteking uit te zieken en mijn vijf jarige zoon roept me weer tot de realiteit van de dag. `Blijf je vandaag weer thuis? Ga je niet werken? Dat is niet eerlijk, want wij moeten wel naar school!’ Ik sta met mijn mond vol tanden als ik denk aan de talloze keren dat hij in de ochtend tegen me zei waarom ik alweer naar mijn werk moest… `Jij moet altijd naar je werk!’ terwijl ik de kinderen had geholpen met aankleden, de schooltassen en ontbijtjes had klaargezet en snel naar mijn werk moest. Het is maar net wat hij die dag in gedachten heeft en zegt dat heel direct hoe kinderen dat vaak zo puur doen.

Kinderen en hun verwachtingen

Hier kan ik wel een conclusie uit trekken; kinderen zijn eerlijk, egoïstisch op een gezonde manier en heel blij met hun moeder! Haha! Heel herkenbaar voor velen wellicht. Maar wat zijn onze verwachtingen, als volwassenen, van anderen en zijn we wel eerlijk als we net als onze kinderen ergens tegenaan lopen? Iets om over na te denken?

 

Author: Esmee

Share This Post On

2 Comments

  1. Herkenbaar hoor. Ze zeggen soms echt van die dingen… Tegelijkertijd willen we ook altijd dat ze hun emoties tonen (als er iets naars buiten de deur is gebeurd) en dat ze eerlijk zijn (“wie van jullie heeft het gedaan?”) Lastig dilemma dus!

    Post a Reply
  2. Zo zie je maar weer heel pijnlijk dat eerlijkheid niet altijd schattig en grappig is bij kinderen…

    Aiaiai…. Hopelijk word je snel beter zodat je dit niet te lang hoeft aan te horen, haha!

    Post a Reply

Submit a Comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *