Magische kerstdagen… schrijf een brief aan degene die je liefhebt!
Ik betrap mezelf er weleens op te denken;`Beseffen ze wel wat ik allemaal voor ze doe?!’ De zorg voor de kinderen is op sommige momenten een goede test hoeveel energie je hebt. In de nacht natte bedden verschonen, troosten na een nachtmerrie, geduld tijdens driftbuien of juist hele laconieke houdingen… Als ik terugdenk aan mijn eigen jeugd, wat ik met een heel goed gevoel doe, dan weet ik het wel. Je bent kind en neemt alles als vertrouwde basis voor lief en vanzelfsprekend. Nu zelf als moeder heb ik spijt mijn eigen ouders dat niet vaker te hebben gezegd als kind. Een goed moment dat ik ze het volgende wil vertellen.
Mam, wist je dat je de lat wel erg hoog hebt gelegd? Ik weet waar die verzorgende kant van mij vandaan komt..van jou! Niets was te gek. In de nacht warme melk voor me gaan maken als ik niet kon slapen tot echt wel mijn dertiende. In de avond laat nog een wasje draaien, omdat je puberdochter verdrietig is niets aan te kunnen de volgende dag. Die overgeprikkelde dochter uit school laten afreageren zonder een moment van boosheid en met alle geduld. Dat is wat ik me nu vooral besef. Waarom werd je niet boos? Alleen maar liefde! Kwam je niet voor jezelf op of zag je het anders? De fase waar je als kind doorheen moest gaan en dat met de veiligheid van thuis ook mocht oefenen daar waar niemand anders meer van je houdt dan zij!?
Respect mam! Ik betrap mezelf er namelijk weleens op. Gemopper of geïrriteerd door de vermoeidheid waar ik me later dan weer schuldig over voel. Hopelijk zullen de kinderen dit zich net als ik van jou ook niet herinneren later.
Pap, snapte je daadwerkelijk altijd de vragen die ik je stelde na nieuwe lessen op school? Je kwam altijd heel zeker over en kon na wat bestuderen me meestal uitleggen hoe iets moest. Ik denk zelf al weleens bij mijn dochter in groep zes; is dit een nieuwe methode? Dat ging vroeger toch anders? Dat had jij vast ook soms, maar je was mijn wijze vader waar ik tegenop keek en die alles wist!
Bedankt pap, dat je na 5 dagen werken en vaak ook in de avond elk weekend met me naar het bos ging en ik je auto mocht wassen! Het was zo’n veilige basis. Tot het moment dat ik uit huis ging, altijd gezellig samen films kijken.
Nu ben ik zelf ouder en zie in dat je in je jeugd gewoon niet nadenkt over dat soort dingen dat het druk is voor je ouders. Dat hoeft ook niet. Het is een geluk elkaar te hebben!
