Pak die vrijstelling zelf, want niemand anders geeft het jou!

Posted By Esmee on jun 30, 2016 | 2 comments

Jarenlang heb ik de lat zo hoog gelegd voor mezelf… geholpen op school van dochter; check, in een vrijwillig werkgroepje met collega’s; check, sporten hoort erbij; check, visite rijden om sociaal bij te blijven; check! Dit in de tijd voor ik een burn-out kreeg. Mijn zoon sliep zijn eerste 2 levensjaren niet één nacht door en mijn man had chronische klachten waardoor er veel op mij terecht kwam. Als ik nu terugkijk, denk ik maar één ding; Waarom heb ik niet de vrijstelling gepakt ‘ik doe even niet volledig mee, want het lukt me gewoonweg niet!‘

Schone schijn

Waarom ben ik zolang doorgegaan, vraag ik me vaak af. Ten eerste ging alles door, dus moest ik ook door. Ten tweede wilde ik toch laten zien dat ik het kon… stom! Uiteindelijk had ik mezelf ermee met een burn-out als gevolg. Natuurlijk kon ik het, maar ieder zijn reserve’s zijn een keer op! Ik was opgebrand.

Grenzen stellen

Ik was dus gedwongen te minderen, hulp te vragen en op te laden. Het is me gelukt! De kinderen zijn groter, slapen door, mijn man is bewuster van de situatie en helpt waar mogelijk ook al is hij ziek en de omgeving springt ook bij. Ik zeg niet dat het allemaal op rolletjes loopt, maar ik ben van mening dat ieder wel een uitdaging heeft in het leven. Het is ook erg belangrijk hoe je ermee om gaat.

Goed is goed genoeg!

Het blijft lastig om soms te denken.. het is goed! Het draait thuis, de kinderen hebben het fijn, zelf ontspannen met hoe het gaat; dan moet ik proberen andere eisen in mijn hoofd te laten varen. Goed is goed genoeg. Je schuldig voelen over iets wat je misschien beter had kunnen doen, is dus niet nodig. Het levert je alleen maar stress op. Geniet van het nu en kleine dingen. Zoals een pannenkoekenfeestje als we rapportgesprekken hebben gehad over onze kinderen die het geweldig gedaan hebben het afgelopen school jaar!